کانال مهتاب

... وارد کانال که شدم، شبح سیاهی نظرم را گرفت. ترسیدم. ضامن را زدم. با دو تق خفیف، روی تک تیر ماند. پا شتری جلو رفتم تا به چند قدمی شبح رسیدم. انگشتم روی ماشه عرق کرده بود. نهیب زدم: بی حرکت! حرکت تو تنش خشکید. به آرامی سربرگرداند؛ رو به ماه شد. سر که بالا کرد، مهتاب قرص صورتش را پوشاند.عرق از پیشانی و گونه هایش شُر می کرد. پشنگه های خاک، بر خیسی صورتش نشسته بودند. لوله اسلحه ام پایین آمد و این بار حرکت در من خشکید...